Ο Τάφος του Αδικοχαμένου Αλέξη...
έχει δύο πλακέτες.
Η μία έχει μια φωτογραφία του γελαστού αγοριού, γράφει το όνομά του
“Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος”
στην επόμενη γραμμή γράφει
“ετών 15”
και στο τέλος
“Δολοφονήθηκε 6 Δεκεμβρίου 2008”
Η άλλη γράφει ένα ποίημα
«Αν είχα χρόνο…
Αν μ’ άφηνε ο θάνατος που κανείς δεν σταμάτησε…
Αν μπορούσα να σας πω…
Πεθαίνω. Όμως εσείς ζείτε…
Δικαιώστε με. Πείτε για μένα.
Προ πάντων στους ανύποπτους. Σε κείνους που δεν ξέρουν…
Οι φίλοι μου με λέγαν πρίγκηπα.
Δεν φανταζόμουν ποτέ ότι το όνομα μου θα επικρατούσε
τόσο πολύ στον κόσμο.
Αυτοί οι πρίγκηπες πεθαίνουν αθώοι, δολοφονημένοι
σε μάχες που δεν δόθηκαν ποτέ.»
Πραγματικά Συγκινητικά τα λόγια...αλλά όπως γράφει Και στην είσοδο του νεκροταφείου:
“Oι άνθρωποι ζουν όσο υπάρχουν άλλοι που τους θυμούνται”.
Να είσαι πάντα καλά εκεί που είσαι Μικρέ...
ΠΗΓΗ:
https://afrofriends.wordpress.com/2009/12/05/alexandrosgregory2009/
