Στην κυβέρνηση...
γνωρίζουν πολύ καλά το πρόβλημα. Αλλά, όπως συμβαίνει συνήθως με τα προβλήματα, το απωθούν στο πίσω μέρος του μυαλού τους, προσποιούμενοι ότι δεν υπάρχει.
Αργά ή γρήγορα, όμως, θα το βρουν μπροστά τους.
Ο λόγος αφορά στο μείζον θέμα της αποκρατικοποίησης των τεσσάρων συστημικών τραπεζών της χώρας, για το οποίο ο «Τειρεσίας» δεν θα κουραστεί να γράφει. Για έναν απλό λόγο:
Χώρα που δεν έχει τραπεζικό σύστημα, δεν έχει οικονομία και κατ” επέκταση δεν έχει προοπτικές.
Όσα μέτρα κι αν πάρει, σε όσες θυσίες και αν υποβάλει τους πολίτες – φορολογούμενους, όσα προγράμματα – μνημόνια και αν υπογράψει.
Η Ελλάδα, από τη στιγμή που επιβλήθηκαν capital controls στερείται τραπεζικού συστήματος.
Όχι ότι πριν είχε (σε απόλυτο βαθμό), αλλά, όσο να “ναι, «κάτι» γινόταν:
Όλο και κάποιο δάνειο δινόταν, όλο και κάποια ρευστότητα κυκλοφορούσε. Τώρα, τα πάντα έχουν «παγώσει».
Και θα παραμένουν «παγωμένα» όσο η εμπιστοσύνη για το τραπεζικό σύστημα και τις προοπτικές του δεν αποκαθίσταται.
Γιατί, ακόμα και αν η κυβέρνηση πάρει τη μεγάλη απόφαση για να ανοίξει ξανά τα γκισέ, αν δεν έχει αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη,
υπάρχει ο μεγάλος κίνδυνος να σπεύσουν όλοι στις τράπεζες για να «σηκώσουν» ό,τι καταθέσεις υπάρχουν ακόμα.
Κάτι τέτοιο θα συνεπάγονταν την απόλυτη καταστροφή του συστήματος. Πώς όμως θα επιστρέψει η εμπιστοσύνη στο κοινό;
Με την θωράκιση των τραπεζών από κεφαλαιακής απόψεως. Άρα, μέσω της ανακεφαλαιοποίησης των πιστωτικών ιδρυμάτων.
Η διαδικασία έχει ξεκινήσει, αλλά πρέπει να «τρέξει». Για την ακρίβεια, θα πρέπει να ολοκληρωθεί έως το τέλος του 2015.
Κι αυτό γιατί αν η ιστορία «περάσει» στο 2016, τότε υπάρχει ο κίνδυνος να μείνουν απροστάτευτες οι καταθέσεις
άνω των 100.000, με ό,τι αυτό συνεπάγεται βεβαίως, για τους άμεσα ενδιαφερόμενους.
Το συμπέρασμα;
Για πολλούς λόγους, μίκρο και μάκρο οικονομικούς, η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών πρέπει να τελειώσει όσο το δυνατόν γρηγορότερα.
Κάθε καθυστέρηση μπορεί να αποβεί μοιραία, για πολλούς, αν όχι για όλους, αφού η ζωή μας περνά πλέον, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, από τα γκισέ…
